Του Χάρη Μικελόπουλου
Μέσα στο δυσμενές οικονομικό κλίμα που βιώνουν σχεδόν όλοι,είναι χρέος μας να μη στερήσουμε τη χαρά των Χριστουγέννων τουλάχιστον από τα παιδιά.Είναι αυτά που ζουν το δικό τους παραμύθι,αυτά που χαίρονται αυτές τις μέρες περισσότερο από κάθε άλλο,αυτά που ακόμα δεν έχουν μεγαλώσει για να ζήσουν τις δυσκολίες της καθημερινότητας.Όλοι μας υπήρξαμε παιδιά,όλοι μας μαγευόμαστε από τα πολύχρωμα λαμπιόνια,τις μπάλες στο χριστουγεννιάτικο δέντρο,τα δώρα...Εμείς σήμερα που μεγαλώσαμε,ξέρουμε καλά τι πρέπει να δώσουμε στα παιδιά,εκτός κι αν έχουμε ξεχάσει πως είναι να είσαι παιδί.
Κανείς δεν διαφωνεί ότι οι συνθήκες ειδικά φέτος είναι πολύ δύσκολες.Όμως στη μικρή κοινωνία που ζούμε,έχουμε υποχρέωση να λειτουργούμε συλλογικά,αλληλέγγυα και επικουρικά σε κάθε δράση που σκοπό έχει την ίδια μας τη ζωή σε μια πόλη που βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία και όχι σε ακμάζουσα.Είμαι αντίθετος σε κάθε μορφή πολιτικοποίησης του θεσμού της τοπικής αυτοδιοιήκησης.Δεν χωρούν πολιτικά μέτρα και σταθμά σε μια πόλη στην οποία ζούμε όλοι μαζί και όλοι θέλουμε να βλέπουμε κάθε μέρα και καλύτερη τη ζωή μας.Θεωρώ ότι δεν έχει κανείς το δικαίωμα ακόμα και αν κατέχει την ''πλειοψηφία'' να αποφασίζει για το σύνολο των πολιτών.Μια κοινωνία αλληλεγγύης έχει ανάγκη από όλες τις φωνές.Αλλιώς δεν ζούμε σε μια κοινωνία όπου συμμετέχει το σύνολο,αλλά ουσιαστικά μια ''μειοψηφία''.Χρειάζεται πολλοί να αναθεωρήσουν απόψεις και προκαταλήψεις δεκαετιών ολόκληρων.Χρειάζεται να σκεφθούν ότι το κοινό καλό δεν περνά μέσα από συμβούλια αλλά από την απλή και ομαδική συμμετοχή όλων.Αφορμή για αυτές τις σκέψεις στάθηκε η εικόνα της πόλης αυτά τα Χριστούγεννα...τουλάχιστον θλιβερή,ίσως η χειρότερη που έχω θυμηθεί από τότε που ήμου παιδί..ίσως οι μεγαλυτέροι θυμούνται τα κατοχικά χρόνια,αλλά ελπίζω ότι δεν έχουμε φτάσει σε εκείνα...Μια πόλη ουσιαστικά αστόλιστη,σκοτεινή,θλιμμένη.Οι νύχτες είναι μίζερες και δεν είναι υπερβολή,αν δεν υπήρχαν και τα καταστήματα τότε δεν θα καταλαβαίναμε πραγματικά αν έχουμε Χριστούγεννα! Αγαπητέ κύριε Δήμαρχε,το θέμα δεν είναι προσωπικό ούτε πολιτικό...όπως προείπα,σε μια κοινωνία που γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας,σε δύσκολους καιρούς δεν έχουμε την πολυτέλεια να στεκόμαστε απέναντι ο ένας στον άλλο...έχουν τελειώσει τα κομματικά στρατόπεδα,η κρίση είναι γενικευμένη και οριζόντια.Σε αυτή τη κοινωνία χρειάζεται η επαννένωση,η αλληλοβοήθεια προς όλες τις κατευθύνσεις.Πάρτε σαν παράδειγμα το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στη Κεντρική πλατεία του Πύργου...Αστόλιστο,γυμνό,μόνο με φωτάκια για τη νύχτα...καλύτερα να μην έμπαινε καθόλου σε αυτή τη θέση αν δεν είχατε την δυνατότητα να το στολίσεται με πολύχρωμες μπάλες και γιρλάντες...Αλλά...σε μια κοινωνία όπου δεν χωριζόμαστε σε ''μεν'' και ''δε''...θα είχατε τη δυνατότητα να απευθυνθείτε στους δημότες και να τους παρακαλέσετε να φέρουν στο δημαρχείο από μια μπάλα ο καθένας,από ένα στολίδι που περρισεύει,για να στολίσουμε ως Πυργιώτες το δέντρο της πόλης μας.Να στολίσουμε τις ψυχές των μικρών παιδιών που θα σταθούν από κάτω του και θα το θαυμάζουν μέχρι κάποια στιγμή να καταλάβουν κι αυτά πόσο σκληρός είναι ο κόσμος των μεγάλων....Είναι όμως χρέος σας να σταθείτε αλληλέγγυος ακόμα και στα μικρά πράγματα,τώρα που το έχουμε ανάγκη όλοι.Η ζωή δεν θα σταματήσει προς χάρη των τραπεζιτών,του ΔΝΤ και των δανειστών-δυναστών,ούτε στην αναλγησία κυβερνώντων και μη...κανείς τους δεν κατάλαβε μέχρι τώρα πόσο έχει αλλάξει η σκέψη όλων μας.Οι τοπικές κοινωνίες χρειάζονται αυτοδιαχείριση και όχι χειραγώγηση.Το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι ένα μικρό παράδειγμα για το πόσο μας χωρίζουν ακόμα στρεβλές και αγκυλομένες απόψεις...βλέπουμε ακόμα τα πράγματα παθητικά και από μακριά...Κάντε κάτι όσο είναι καιρός ακόμα,αλλιώς είτε θα το χάσετε το παιχνίδι ή μάλλον θα το χάσουμε όλοι μαζί! Καλές Γιορτές.
