Όταν ήμουν μικρός ο δάσκαλός μου έλεγε συνέχεια: να ρωτάς μόνο έτσι μαθαίνεις. Έτσι από πολύ μικρή ηλικία ρωτώ και τις περισσότερες φορές μαθαίνω ακόμα και αν πρέπει να παραμερίσω τα ψέματα και τις «μισοαλήθειες»
Πριν από καιρό όταν στον τοπικό τύπο διάβαζα για τον δεματοποιητή που ήρθε στον Πύργο και έπιασε δουλειά με τα σκουπίδια της πόλης είχα πραγματικά χαρεί. Μια μόνο μικρή πρόταση με είχε ανησυχήσει. «Οι συσκευασίες λόγω της διάβρωσης από τον ήλιο και το κρύο δεν αντέχουν παραπάνω από 2 με 3 χρόνια.»
Τότε ήταν που σκέφτηκα να δεις που θα την πάθουμε με το μηχάνημα αυτό. Θα χαλαρώσουν όλοι ότι δόθηκε μια προσωρινή λύση και θα σταματήσουν τις ενέργειες για οριστική λύση του προβλήματος.
Αναρωτιόμουν και άλλα πράγματα αλλά η φωνή της λογικής έλεγε δεν πρέπει να ανησυχείς οι ειδικοί και οι υπεύθυνοι ξέρουν και δεν θα κάνουν καμιά πατάτα….
Ο καιρός περνούσε και οι φωνούλες μέσα μου επειδή δεν έβρισκα απάντηση στα ερωτήματά μου έγιναν μεγάλες ανησυχίες ειδικά επειδή κάθε πρωί διασχίζοντας τη γέφυρα του Αλφειού για να πάω στην εργασία μου, έβλεπα το «ΛΕΥΚΟ ΒΟΥΝΟ» με τα δέματα των σκουπιδιών να μεγαλώνει απειλητικά.
Δεν άντεξα και επειδή όποιος ψάχνει βρίσκει απαντήσεις αποφάσισα το προηγούμενο Σάββατο να κάνω μια βόλτα από κοντά. Η ιδέα μου αποδείχτηκε πολύ γρήγορα καταπληκτική. Φτάνοντας μπροστά στο οικόπεδο που είναι εγκαταστημένος ο δεματοποιητής είχα την πρώτη δυσάρεστη έκπληξη.
Ακριβώς απέναντι μέσα σε ένα καταπράσινο χώρο ήταν τόσα πολλά σκουπίδια και μπάζα πεταμένα που η μυρωδιά σε έκανε να το ξανασκεφτείς για το που πας και για τις προθέσεις σου. Απίστευτο αλλά όχι τυχαίο κάποιοι «μελισσοκόμοι» είχαν εγκαταστήσει τις κυψέλες τους μέσα στο χώρο των σκουπιδιών. Άλλος ένας μύθος για μικρούς τοπικούς παραγωγούς μελιού που πρέπει να στηρίζουμε κατατρίφθηκε μέσα μου. Μετά η φωνή της λογικής επικράτησε και σκέφτηκα ότι δεν μπορεί εξαιτίας ενός ανεγκέφαλου να κρίνεις όλους τους συνεπείς μελισσοκόμους.
Η εικόνα όμως προς το οικόπεδο με τα παρατεταγμένα «άσπρα δέματα» είχε κάτι το περίεργο. Όλος ο χώρος ήταν φραγμένος και πολύ σωστά και με εγκατάσταση πυροσβεστήρων. Το καλύτερο όλων που με έκανε να χαρώ για λίγο ήταν η ύπαρξη γεωυφάσματος για να αποτραπεί τυχών διαρροή υγρών προς το υπέδαφος. Αυτό ήταν που με έκανε να προβληματιστώ στη συνέχεια. Μα είναι δυνατόν να έχουν διαρροές;
Η ύπαρξη ακριβώς δίπλα καλλιεργούμενων εκτάσεων και μιας κτηνοτροφικής μονάδας δε με ηρέμησε. Σε διπλανό χωράφι ανακάλυψα διάσπαρτα πλαστικά. Και τότε ήταν που με πλησίασε ο ιδιοκτήτης της παρακείμενης γης. Σχεδόν κλαίγοντας μου είπε δεν ξέρω ποιος είσαι αλλά σε παρακαλώ τράβηξε μερικές φωτογραφίες το χωράφι μου έχω έτοιμο σανό κομμένο και δεν μπορώ να τον μπαλιάσω από τα πολλά πλαστικά που έχει γεμίσει το χωράφι μου. Και να φανταστείς τώρα μπαίνουμε στο καλοκαίρι και δεν φυσά όπως το χειμώνα. Πραγματικά είχε δίκιο. Το όλο θέμα ήταν πολύ απλό. Κάποιοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους με το δεματοποιτή και ο «στρατηγός» άνεμος έκανε τα υπόλοιπα.
Αποκαλύψεων συνέχεια. Ο κ. Βασίλης Φερλές συνέχισε ακάθεκτος. "Είναι όλοι τους εγκληματίες. Να φανταστείς για να φαίνονται όλα καθαρά έρχονται και με μηχάνημα σαν αυτά που πλένουν αυτοκίνητα και με ζεστό νερό και πλένουν τα δέματα που βγάζουν συνέχεια υγρά." Στην ερώτησή μου τι γίνεται με τα υπόλοιπα των πλύσεων αυτών, πήρα φοβερή απάντηση: "ΤΙΠΟΤΑ. Απλά για να μην φαίνονται τα χώματα λερωμένα τα καλύπτουν διαρκώς με αμμοχάλικο". Αυτό ήταν πραγματικά εμφανές. Το πρόσθετο αμμοχάλικο είχε αρχίσει να καλύπτει τα πλαϊνά των δεμάτων.
Η συνέχεια γίνεται πιο εφιαλτική. Ο κ. Φερλές με ενημέρωσε πως η γεώτρηση του που είχε για τα χωράφια του απέκτησε ξαφνικά πρόβλημα. Μια υποψία λαδιού επιπλέει στο νερό και έχει τα ιριδίζοντα χρώματα του πετρελαίου. "Αυτό είναι η καταστροφή μου. Δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τη γεώτρησή μου". Η απομυθοποίηση του όλου έργου ήταν τα τελευταία λόγια του κ. Φερλέ.
Από τις εγκαταστάσεις του δεματοποιητή το ποτάμι βρίσκεται στα 40 μέτρα. Η γεώτρηση είχε συναντήσει τον υδροφόρο ορίζοντα στα 6 μέτρα. Κάθε πρόβλημα στον υδροφόρο ορίζοντα σημαίνει και το ανάλογο πρόβλημα στα νερά του ποταμού.
Για μια ακόμα φορά απογοητευμένος από τον τρόπο που οι ειδικοί και οι υπεύθυνοι αντιμετωπίζουν ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως τα σκουπίδια της πόλης σαν μια «βιτρίνα» που την στολίζουν και σε κάνουν να πεις πως ο λαός έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει: «Απέξω κούκλα από μέσα πανούκλα». Ντροπή σε όλους αυτούς που υποτιμούν την νοημοσύνη μας. Πότε ένα τόσο σοβαρό θέμα θα αντιμετωπιστεί με σωστό τρόπο και όχι με λαϊκισμούς και τοπικισμούς; Ποιος θα έχει το πολιτικό ανάστημα να προχωρήσει σε λύση πέρα από πολικό κόστος και όχι σε ημίμετρα για προεκλογικούς λόγους;
Ένας σκεπτόμενος και προβληματισμένος πολίτης του Πύργου
